XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

(...) begira zayozu zerutik zure alaba bioz-mindu oni!... !Amatxo!.

Kontxexi: (Irtetzen da baserritik saski utsa esku batean eta zapia bestean daramazkiela).

¿Zer da? ¿Negarrez?... ¿Gaizki al zaude?.

Garbiñe: ¡Ai Kontxexi!... ¡Au zorigaitza!.

Kontxexi: Bañan... ¿Nun dezu min?.

Garbiñe: Barrenen... barren-barrenen.

Eta gorde nai ta ezin gorde.

Egiñalak egiñagatik azaltzen zait.

Aundia bai-da.

Kontxexi: ¿Oñazeak al dituzu?.

Garbiñe: Ez da biotzeko zarraztadak bezelako oñazerik.

Ez eta naigaberik naitasunak sortzen ditubenen antzekorik.

Kontxexi: ¡A! ¿Naitasun miñak al ditugu? Lanak, dagona dagon tokian, utzi ta senarr-gai billa asi bearrko gera.

Garbiñe: ¡Kontxexi! Ni nagoen bezela ikusi ta, ¿jostaketan erantzuteko bai al dezu almena?.

Kontxexi: Ez, nere maitea, ez.

Ez orrengatik asarretu.

Amak maiteko zinduen nik baño geyago; beste iñork, ez.

Ori, egon zaite jakiñaren gañean.

Garbiñe: Orrengatik bada; ta amik ez detelako, ta nori aitorrturik ere ez, ta barrenen ezin gorderik itotzen naizelako, zuri esan nai nizun, eta zuk....

Kontxexi: Nik... nik gaxo ta negarrez ezin ikusi zaitudalako, alaitzeagatik esan dizut....

Bañan esan, esan nai dezun guztia.

Emen nago ni, edozer entzuteko.

Garbiñe: Ez diozu ordea, Jaungoikoagatik, ezertxo ere aitatuko, ez aitonari, ez Ibon'i....

Kontxexi: ¡A! ¿Ibon al da naspilla onen guzien korapilloa? Bereala egingo ditugu bada orrenak: lepazamarretik eldu ta, onera etorri bearrko du aidean.